αναμπάμπουλα

και αναμπούμπουλα και αλαμπάμπουλα επίρρ.

1. χωρίς τάξη, άτακτα, όπως τύχει

2. απερίσκεπτα

3. αμέριμνα, ατάραχα, ήρεμα

4. αντίξοα, «ανάποδα», άβολα

5. (για ανώμαλες καταστάσεις) φύρδην-μίγδην, άνω-κάτω

6. θορυβωδώς.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβ. ετυμολ. Το πρώτο συνθετ. τής λ. είναι η πρόθ. ανα-*, αλλά το δεύτερο είναι άγνωστο. Κατά τον Κοραή η λ. προέρχεται από το άλλα πάμπολλα, ενώ σύμφωνα με άλλη άποψη από το Βενετ. ala babala ή ala babula. Το τουρκ. anababola μάλλον από το ελλην.

ΠΑΡ. αναμπουμπούλα].